sesini duymak güzeldi..

dost ağızlarda sana dair cümlelerin kurulması hala..

bugün bayram,

öyle buruk,öyle kimsesiz..

sen zır deli adam,burada senden bahsediliyo

babamın sararmış cümlelerinde,

ruhuma artık yabancı olan bu odada senden bahsediliyo..

duyumsuyormusun?

hissediyormusun boynundakini?

"kal"desen,kendimden korkuyorum..

hayat,nolur dur artık..

ne çok canım acıyo' biliyomusun?

tanımadığım insanlar bile ne çok canımı acıtıyo.

ah zır deli adam,sen geliyosun her gece ve sonra her gece gidiyosun.

ben sen giderken ne ağıtlar söylüyorum arkandan biliyomusun?

seni tanımıyorum.

bana bıraktığın bu his illegal.

üstüme örtülen bu kararda benim bi payım yok.

neleri kaybettim biliyomusun?

hadi git,söylenmemiş başka cümlelerim var sana ama duymak canını yakar sadece.

git ve gülümsemeni almadan gelme bir daha.

ben hep sana gelirim,
beni anlasın diye tenin..
bırakırım kamaşsın yaşamdan gözlerim..
tenini avuçlarım,zaten severim..
gelmesen de,sevmesen de beni..
tutsan ellerimden,
geçmişi unutamam ki..
öpsem gözlerinden yaşları kurutamam ki..
damağım çöle dönmüş,sesim çamura..
oyuncağını geri ver içimdeki çocuğa..
hiç kimse bilmez,
hiç kimse sevmez,
şimdi sen de yoksun yanımda..
hiç kimse duymaz,
hiç kimse sormaz,
şimdi sen de yoksun yanımda..
yüzüm gözüm toz toprak,
yağmurların yıkamaz..
kalbim kabuk bağlar,
içim artık acımaz..
"kanserli" kentlerin çığlığından,
son trenle ayrıldığımdan..

öyle uzaktayız ki..

sene olmuş neredeyse yazmayalı..ve ben bu kayıp zamanda ne yaptığımı anımsamıyorum.

artık hoşuma gitmiyor eskiden sevdiğim hiç bişey.

ve artık yazamıyorum bile iki satırı birbirine bağlayıp.

bildiğim tek bişey var,çok uzaktayım.

herşeyden çok uzaktayım.

anılarını ve acılarını anlamadığım insanlarla dolu bir şehirde öylesine zaman geçiriyorum.

sanırım bu blogu günlüğe çevirmeliyim.

düşünüyorum,nasıl olduğunu niye olduğunu..

sanırım çok soru sormaktan..

öylesine bi umutla ve saçma sapan bi telefon konuşmasıyla başlayan o "şey" nasıl bu hale geldi?

ve ben neleri kaybettim böyle,yıldızsız gökyüzleri hep bunu anımsatıyo bana.kaybettiğim herşeyi.

ve ben çok fazla şeyide özlüyorum.

vazgeçirildiğim herşeyi,vazgeçmek durumunda kaldığım herşeyi.

hani şu acı,gerçekten acı verici

söyleyecek hiç bir şeyinin kalmaması insanın.

şimdi yan odada tüm ruhunu bana veren adam,ben lanetliyim sanırım.keşke uzak dursan benden..

ve uzaktaki zır deli,sende keşke silinmesen bu ruhtan.

R.

şimdi benim sana söz verdiğim şeyi yapabilmem için,

bütün şarkıları,yarım kalmış şiirleri,okunamayan kitapları..

hepsini unutmam gerekiyor..

sence başarabilirmiyiz?

“Beni sana çağıran her ne ise sustur..Yaşanınca tükenir bilirsin..

Gemilere yük yüreğim,gemiler okyanuslara..düşlerime kal..

Gözlerime bak, gözlerimi yak..Bu kadarı yeter,düşlerime kal..

Kalbimde bir pişmanlık olma,tenimde sıradan bir anı..

Yatağımdaki tükeniş olma,düşlerime kal..

Düşlerime.."

sonunda..

Kimseye sormadan
Kaybolsam gölgemde..
Herşeyi unutsam,
Döner miyim geriye?
Bir umut görmedim
Aldığım nefeslerde
Hep yalan dolanla
Geçti bu yılda yine..
Bir an olsun açılmadı
Huzura giden kapım..
Bir an olsun değişmez
Aynalardaki yüzüm..
Sonunda kaybeden siz oldunuz yine
Sonunda söyleyen ben oldum niye?
Kimseyi yormadan
Uzaklaşsam sessizce..
Kaybolup kavuşsam
Yarın olmayan güne..
Hiç birşeye alışmasam
Vazgeçsem nefesimden
Yarına umut olsam
Döner miyim sözümden?
Bir an olsun açılmadı
Huzura giden kapım..

Bir an olsun değişmez
Aynalardaki yüzüm..
Sonunda kaybeden siz oldunuz yine..
Sonunda söyleyen ben oldum niye?

o diildee ben şimdi n'apıcaam?

"ben bunları kimseye anlatmadım..

kendimle bile konuşmadım..

bi' tek sen duy diye,

sen bil diye,

sen anla diye.."

kimseye anlatmadım.

"keşke,keşke o ben olsaydım dediğim hikaye kadınlar var..

düşlerim var,uyandığımda yalnız başını hatırladığım ve asla sonuna kadar görmeyi beceremediğim.."

"hayat;hiç sahnelenmeyecek bir oyunun tekrarlanan provasıdır."

ne filmdi ya.

mutluluk her yanda,üzülmek için dinazor olmam gerek!

o kadar çok şey var ki,birer birer söylesem bile çok ağır kaçar..
bir de her zaman hayatın o bildik mutlak gerçekleri vardır..
o zaman birazcık anlamsız konuşmam gerek..
sadece, sadece seslerle yetinmem gerek..

bazen doğru,bazen yanlış
bir şey söylemem imkansız..
eğlenmek lazım, uyumak lazım..
düşünme, dur neme lazım..

bazen doğru,bazen yanlış
bir şey söylemem imkansız..
eğlenmek lazım, uyumak lazım
düşünme, dur!

mutluluk her yanda, üzülmek için dinazor olmam gerek
para varsa sorun yok, para olmaz mı, havalar nasıl?
sonbahar gelince hiç kimse asla kaygılanmaz
kışlar soğuktur ama evsiz yok, kimse takmaz..

bazen doğru,bazen yanlış
aslında her şey anlamsız..
eğlan zıpla coş düşünme..
açlık yok ki hiç bir yerde..

bazen doğru,bazen yanlış
kim demiş ülkem geri kalmış
eğlen zıpla coş düşünme, dur!

doğru-yanlış.

gece..

yeşil çay,tütsü,mumlar,düş sokağı sakinleri..

huzur,hüzün,keyif.

özlemişim..

çok eskilerden bu albüm..çok derinlerde kalmış..

şimdi çıkıp geldi,sevgilinin soluğunda..

"geçmiş bir fırtına olur,sürükler beni.."

seni tanımayan yok bu şehirde.--->belki? (:

seni düşünmek..

"Seni düşünmek güzel şey, ümitli şey,
Dünyanın en güzel sesinden
En güzel şarkıyı dinlemek gibi birşey...
Fakat artık ümit yetmiyor bana,
Ben artık şarkı dinlemek değil,
Şarkı söylemek istiyorum."

N.Hikmet RAN.

hatırlıyormusun sevgili..?

"bir gün kabalık edersem,habersiz çekip gidersem

yalnızlığım sana emanet.."

babam..

"sanki şiirini bilmediğim bir fransız akşamında;kaldırım taşlarını sayıyorum kalbimin,içimde ayak izlerin.."

bugün de gittin..her gidişin ayrı bi' şey katıyor sanki bana,bize..

her ayrılış bi' sonrakine özlem..

çocukluğumu hatırlıyorum..sesleri,yüzleri hepsi bulanık..bi' tek sen,evet bi' tek senin suretin hiç silinmemiş o yıllardan..

her zaman bi' kavga,hep bi' muhalafet sonrasında hep teslimiyet..

özlüyorum babam seni..çok özlüyorum..

yeni bi' hayat kurma çabasındayım şimdilerde..başka şehirlerde,başka insanlarda..

uzak kalmak..

kendi kalbime uzak kalıyorum bazen,kulağımdaki sesine..

benimle gurur duymanı ne çok isterdim..

bi' kızın babasına duyabileceği hislerden fazlası var kalbimde..

öfke,kırılganlık,hüzün,aşk..

bazen ne çok kırıyorum seni..bilerek,isteyerek..

nasıl bi' açıklaması var bunun yada bi' açıklaması varmı bilmiyorum..

tek bildiğim..

söylemek istediğim o değil..

kurtarılmayı beklerken,çırpınırken acıtıyorum seni..

kaybolurken..

gel bul beni diye..

sen aklınla başkalarına çareler üretirken,herkesin hayatını değiştirip,mutluluklar verirken,kendi canına su verememekte bizim sınavımız sanırım..

çocukken kahraman,büyüyünce sadece baba olur babalar derler..

benimse hep kahramanımdın..her geçen sene daha da büyük bi' hayranlık uyandıran..

bütün o zorluklara,olamamışlıklara rağmen ayakta kalan kahramanım..

bazen senin dilinden şiirler okuyorum kendime..

sonra kendi kendime mutlu oluyorum..hani o kaybolduğumuz zamanlarda..

bazen de sen hiç farkına varmadan gözlerinin içine bakıyorum..

boğazıma bişeyler düğümleniyor o zamanlar..

gözlerinde benim yarattığım bi' ışıltıyı görebilmeyi ne çok isterdim..

beni bu kadar çok sevmenin karşılığını verebilseydim sana,keşke..

seni çok seviyorum babam..

herkesten çok..

"tanırım kendimi..

hiddetim taşar benim dalga dalga..hırçın hırçın..

tokat gibi vurur sözlerim,yıpratır bedenini..

bilirim seni

hüzün etrafı sarmışken,sessiz kalırsın belli belirsiz..

ben bilirim seni

acı bir tebessüm..

belli belirsiz bir tebessüm..

hayranım sana,sabrına..

sakince karşımda durup,meydan okuyan o tavrına..varlığına..

korkmuyorum ruhumdaki fırtınada boğulmaktan

karanlıkta yollarımı kaybetmekten..

biliyorum,kurtarırsın beni sen..

ışığım,deniz fenerim.."

yaşam;karşı durmaksa,yaşanan yalanlara ben nasıl gecenden geçeyim?

söyle..

ben hangi rengimi seçeyim?

bundan sonra herşey daha güzel olacak..

umarım..

...

"şimdi iyi niyetlerimi bir bir yargılayıp,asıyorum..

bu son olsun,bu son olsun..."

hafifçe ısırılmış bir dünyanın ucundayım..

bi' yolun sonundayım sanki bu gece..arkamda bıraktıklarıma bakıyorum..geçen zamanı sayıyorum..

yüzler hatırlıyorum,artık hayatımda olmayan ve bi' daha da suretleri aynamda yansımayacak olan yüzler..tuhaf bi' burukluk var üzerimde..

aşklar,sevgililer,dostlar..ailem..

özlüyorum,en çokta kendimi özlüyorum..çok garip..

bi' daha olmaz,işte buydu,bu sondu dediğim hiç bişeyin son olmamasına şaşırıyorum..

hepsine gülümseyebilmek en güzeli sanırım,bunu başarabilmek..

o zamanlar,hayatımı mahveden bütün herşeye şimdi iyi ki olmuş! diyebilmek..

büyüyorum..büyüyoruz..

ama hala bi' yer var ki kalbimde,kimsenin dokunamadığı..

öyle bi' yer ki kimsenin göremediği..aslında benimde göstermekten gizli gizli kaçtığım..

şimdi yanımda olmanı isterdim sevgili..

unutulmuş bu sarı kentte,yağmuru seninle izlemek isterdim..

beni duyuyormusun?..

yoksa yinemi kendimle konuşuyorum..

ah hayat..

gülümse artık bana lütfen,bak ben hiç bi' zaman küsmedim sana,beni kırdığında bile..

sıra sende..

"acılar yalnızlığımızın ortak aynası olmuş..düşlerde gördüğümüz hep o derin anlam..

ben nerdeyim?hangi düş benim?

sen nerdesin?hangi roldesin..?"