benn!

Yok artık..

Gecenin sabaha döndüğü bu saçma saatte,şimdilerde iyi oldugunu sadece umabildiğim bi adamın şarkısını dinleyip,muzlu pasta yapıyorum..

Depresyonunmu,şizofrenliğinmi yoksa sadece manyaklığın mı belirtisidir bilemiyorum şuan..

'ben sadece' diyor adam,yalvaran bi ses tonuyla..'ben sadece ben olmak istiyorum..'

Evet,düşünüyorum zor da olsa kıyıda köşede kalmış bi kaç hücremle..

ben ne istiyorum acaba?

aslında evet,bende sadece 'ben' olmak istiyorum..

Herneyse o 'ben' olmak,ölçütü yada fiyatı nedir bilemiyorum ama ben de 'SADECE BEN' olmak istiyorum..

Herşeye rağmen,bütün dayatmalara rağmen ben olmak..

(ara not:Blogumu takip eden birilerinin olmaması şuan çok sevindirdi beni..)

Bi kaç gündür aklımda hep aynı şeyler var..

Bişeyleri başarmak,bir yerlere başın dik gelebilmek falan filan..

Klişe istekler işte,kaybolmuşluğuma bi kılıf sadece yaa hayır istediğim bu değildi diyip;suçu 3.şahıslara yüklemek..

Çok şeymi istiyorum be insanlar?..

Yapılmış yada yapılmaya çalışan tüm devrimlere saygı duyarak,

şarkıda geçtiği gibi tekil bir hayatın devrim yapmasını umuyorum/özlüyorum/istiyorum..

Savaşmadan,kırmadan,kırılmadan fazlaca kanatmadan kendimi..

Yok yok yazıma baştan sona baktımda şimdi,yok olmamış şarkı kadar afilli..

Muzlu pasta'nın başarılması lazım şuanda(artık ne demekse başarılmak),

krema çoktan soğudu beni bekliyo..

En mantıklısı bi türlü pratiğe geçemeyen devrimimi bana bunu en çok hissettiren ve bu saçmalıkları yazdıran şarkının sözleriyle bitirmek..Ona hediye etmek..

baba ben yıkıcıyım ama,

ama kendini bilmez değilim..

yaşamak istiyorum sadece,kendi savaşları uğrunda..

ben sadece,ben sadece,ben sadece!

ben olmak istiyorum..

ışık hızıyla geçen zamanı,yaşamak belki de çok zor..

korkuyorum ben geçmişten,korkuyorum gelecekten..

ben sadece,ben sadece,ben sadece!

ben olmak istiyorum..